Als kattengek staat mijn huis vol met kattenspullen: een klimpaal, natuurlijk. Twee hangmatjes aan de radiator, waarvan enkel Steentje er één gebruikt. Drie mandjes, waarvan één in een afgebroken cat-carrier. Ze zijn bedoeld voor kleine honden, dus de twee grootste Maine Coons passen precies (één tegelijk!), Akathsi en Gandalf hebben nog een beetje ruimte over. Nog een mandje, onder de bank. Een speeltunnel met, behalve de twee uitgangen, nog twee grote gaten, die Mystery zich heeft toegeëigend omdat je er zo lekker languit in kunt liggen. Een paar stoelkussentjes die op de grond zijn verdwaald en nooit de weg naar de stoel terug hebben gevonden. En natuurlijk een kattenluikje naar het afgesloten balkon met plankjes, waar vooral Mystery, maar ook wel Gandalf, gebruik van maakt.
Het mooiste speelgoed – dat zijn ze natuurlijk zelf! Vooral voor Steentje, als Akathsi krols raakt! Nu heeft Akathsi sowieso moeite met zwanger worden – behalve dan haar eerste onofficiële nestje – en volgens mij ‘schiet’ Steentje ‘met blank’, dus veel zoden zet het niet aan de dijk. Ze mogen van mij hun gang gaan. Levert het ooit wat op, dan is dat leuk, en als het niets oplevert, even goede vrienden.
Toen was Akathsi weer krols. Nog niet door-en-door, maar goed genoeg voor Steentje, en Akathsi liet het wel toe. Ik zag haar daar als lijdend voorwerp onder Steentje, voor de lieve vrede toegevend. Duidelijk met een houding van Schiet eens op joh! Komt er nog wat van, ik heb ook wel wat beters te doen! Eindelijk kwam er wat van, blijkbaar, want met grommen en grauwen en klauwen maakte Akathsi Steentje duidelijk dat het nu welletjes was. Steentje bleef op een afstand even staan van Ach doe niet zo flauw, ik wil lekker doorgaan. Maar met een blik van Dat had je gedacht vader! Aan mijn lijf geen polonaise! sprong Akathsi één van de mandjes in, om daar uitgebreid te draaien en te woelen, en te pogen haar achterwerk te besnuffelen. Steentje er achteraan, en op dat moment … komt Gandalf verstoord onder Akathsi vandaan gekropen! Echt met een blik van Mot dat nou! Lig je lekker te pitten, krijg je letterlijk Akathsi op je dak!, en met een humeurige blik staat ze opeens neus aan neus met Steentje. Nu was Gandalf al gesteriliseerd voordat Steentje zijn intrede maakte, en ze heeft dus nooit enige aantrekking voor hem gevoeld. Integendeel, mag ik wel zeggen! En Steentje – respecteert dat. Dus deze twee katten staan opeens neus aan neus, denken beide van Ho, dit kan ook niet en maken allebei maar links-uit-de-flank dat ze wegkomen. Dat brengt Steentje bij Akathsi’s achterste, en ja, als je er toch bent, even ruiken … Dat zint Akathsi helemaal niet, want die dacht in het mandje met rust gelaten te worden, in ieder geval nadat ze Gandalf eruit gewerkt had. Die springt dus uit het mandje, en de speeltunnel in! Je kan haar nog goed zien door de openingen heen. Hé, denkt Steentje, Dat is toch die vacht van ... en zonder verder na te denken probeert hij Akathsi, als het niet in het nekvel, dan in ieder geval in het vel, te pakken. Ik zit erboven in de hangmat stoel en probeer te verzinnen hoe hij deze situatie verder zal aanpakken, maar dan komt Steentje tot de ontdekking dat hij niet echt beet op deze vacht kan krijgen. Het gestommel in de speeltunnel gaat in ieder geval door, Akathsi maakt het zich wel moeilijk … tot Mystery humeurig de tunnel uit gekropen komt! Ze ziet Steentje staan, en beschouwt hem duidelijk als medeschuldig aan deze shenanigans – en gelijk heeft ze! Even later zitten Gandalf en Mystery gezusterlijk naast elkaar de kamer in te kijken, het duidelijk met elkaar eens dat het comfort ver beneden de maat is, op het moment!